Στο τέλος του πρώτου μέρους, είχαμε μείνει εδώ:
Αφού τρίψαμε καλά το ξύλο, έφτασε η ώρα για το χρώμα.
Το ξύλο στη φυσική του κατάσταση, είναι σχετικά άχρωμο, ιδίως όταν πρόκειται για ανοιχτό ξύλο, όπως πχ. η οξιά ή το κελεμπέκι. Τα βερνίκια διαλύτη σε αντίθεση με τα υδατοδιαλυτά που είναι εντελώς διάφανα, δίνουν ένα κεχριμπαρένιο τόνο που ζεσταίνει το ξύλο βοηθώντας να ζεστάνουν το χρώμα του ξύλου. Εντούτοις, συνήθως η αλλαγή είναι ανεπαίσθητη. Γι’ αυτό το λόγο, αλλά και για την προστασία του ξύλου, χρησιμοποιούμε χρώματα εμποτισμού, με τα οποία μπορούμε να αναδείξουμε ή να αλλάξουμε την απόχρωση του ξύλου.
Χρώματα εμποτισμού μπορεί να βρει κανείς έτοιμα στην αγορά, αλλά εγώ προτίμησα να φτιάξω το δικό μου ώστε να έχω τον απόλυτο έλεγχο της απόχρωσης.
Χρώμα εμποτισμού
Υλικά
Τα υλικά που χρειάζονται για το χρώμα εμποτισμού είναι τα εξής:
- Νέφτι
- Βρασμένο λινέλαιο (σε αναλογία 1:1 με το νέφτι)
- Προαιρετικά, λίγο στεγνωτικό
- Λαδομπογιές (ψημένη ούμπρα και ψημένη σιέννα)
Παρασκευή
Για την παρασκευή του χρώματος, αναμειγνύουμε τα υλικά σε ένα δοχείο ανάμειξης
Εφαρμογή
Παίρνουμε ένα τετράγωνο κομμάτι βαμβακερό πανί με μήκος πλευράς περίπου 20-30cm και το διπλώνουμε ώστε οι ακμές του να είναι πλήρως καλυμμένες (διπλωμένες προς τα μέσα). Αυτό κάνει την «σφουγγαρίστρα» μας πιο αποτελεσματική γιατί το ύφασμα δεν μαδάει και αφήνει λιγότερα χνούδια. Βουτάμε το πανί στο διάλυμμα και καλύπτουμε ομοιόμορφα την επιφάνεια του ξύλου.
Όπως φαίνεται στις φωτογραφίες, το χρώμα ζωντάνεψε το σκάφος δίνοντάς του μια ζεστή πορτοκαλί απόχρωση και ανέδειξε τα φυσικά νερά του ξύλου:
